همه ما به عنوان یک انسان، نیاز داریم راه رو از چاه تشخیص بدیم. همه ما تصمیم‌های اشتباهی تو زندگیمون گرفتیم که بعدا ازش پشیمون شدیم. گاهی با خودمون فکر کردیک کاش اون روز یه نفر بهم می‌گقت که داری اشتباه می‌کنی.

گاهی هم کمک می‌گیریم. م می‌کنیم. درددل می‌کنیم تا از عصبانیتمون کم بشه و تحت تاثیر خشم تصمیم نگیریم. اما خودمونیم! چند بار پیش اومده که همین کمک گرفتن از آدم اشتباه اوضاع رو بدتر کرده؟
چند بار شده راز دلمون سینه به سینه چرخیده و کسایی که نمی‌خواستیم از زندگی خصوصی ما با خبر شدن؟

از طرفی از م و درددل نمیشه گذشت. تجربه یه درددل ساده و حس خوبی که اون لحظه بهمون داده (البته اگر با آدم درستی انجام بشه) ما رو برای ادامه این کار وسوسه می‌کنه.

تو این مقاله کوتاه می‌خواستم فقط یه کم به این موضوع فکر کنین ولی اگهدوست دارین بیشتر در این باره بدونین حتما اینجا رو کلیک کنین و این مقاله رو بخونین.

روان‌شناس خود باشیم! از شعار تا واقعیت

در دنیای مجازی بلاک می‌کنیم؛ در دنیای واقعی چه کنیم؟

چگونه تسلیت بگوییم؟

رو ,یه ,درددل ,بار ,مقاله ,م ,این مقاله ,همه ما ,اون لحظه ,بهمون داده ,که اون

مشخصات

تبلیغات

آخرین ارسال ها

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها

تجارت مدرن سایت پخش حبه عناب، حبه سنجد، عناب و سایر فرآورده ها وبگاه شخصی محمد عنبرسوز بهترین قیمت فروش موبایل در اصفهان تاریکی درخشان امیدوارم کاری نکنیم که شرمنده شهدا شویم kharid-140055 مردی شبیه عکس هایش آموزش کودکان با نیازهای ویژه ماشین های اداری پیام